خوب، زبانت را بیرون آورده و درآینه نگاه کن. همه برآمدگی هارا می بینی؟ آن ها پستانچه نامیده می شوند و بسیاری از آن ها حاوی پرزهای چشایی هستند. پرزهای چشایی موهای بسیار حساس و میکروسکوپی به نام ریزپرز دارند . آن موهای ریز پیام ها را به مغز ارسال می کنند و در مورد این که چه مزه ای دارند، به مغز ارسال می کنند تا شما بدانید که آیا آن شیرین، ترش، تلخ یا شور است یا خیر.

میانگین یک فرد در حدود 10000 پرزچشایی دارد و هر 2 هفته یک بار جایگزین می شوند. اما با افزایش سن، برخی از آن سلول های چشایی جایگزین نمی شوند. یک فرد مسن ممکن است تنها 5،000 پرزچشایی داشته باشد. به همین دلیل است که غذای بزرگ ترها نسبتا قوی تر است. سیگار کشیدن همچنین می تواند تعداد پرزهای چشایی فرد را کاهش دهد.

اما قبل از اینکه با حس چشایی غذای مورد علاقه را حس کنید، مهم است که از بینی خود قدردانی کنید. در قسمت بالایی بینی سلول های ویژه ای دارند که به شما کمک می کنند بو کنید. آن ها پیام ها را به مغز ارسال می کنند.

هنگام خوردن غذا دقت کنید که بینی چگونه کار می کند؟

در حالی که در حال جویدن هستید، غذا مواد شیمیایی را منتشر می کند که به سرعت به سمت بینی حرکت می کنند. این مواد شیمیایی گیرنده های بویایی را درون بینی تحریک می کنند. آن ها با حس چشایی کار می کنند تا طعم واقعی غذا را به مغز بگویند.

زمانی که سرماخوردگی یا آلرژی دارید، و بینی گرفته است، ممکن است متوجه شوید که غذا طعم و مزه زیادی ندارد. این به این دلیل است که قسمت بالایی بینی برای دریافت مواد شیمیایی که گیرنده های بویایی را تحریک می کنند (که مغز را آگاه می کنند و حس طعم را ایجاد می کنند)مشخص نیست.

سعی کنید دفعه بعد که چیزی می خورید بینی بگیرید. متوجه خواهید شد که پرزهای چشایی قادر به گفتن چیزهایی در مورد چیزی که می خورید به مغز هستند - مثلا شیرین است - اما نمی توانید طعم دقیق را تا زمانی که بینی را گرفته اید، تشخیص دهید.آیا می دانستید که سالانه حدود 200،000 نفر در رابطه با مشکلات مربوط به حس چشایی ویزیت می شوند؟

 منبع:namnak.